κ. Παπαρήγα, πάτα και λίγο στο (καπιταλιστικό)" έδαφος"!

Κυριακή, 20 Μαρτίου 2011

κ. Παπαρήγα, πάτα και λίγο στο (καπιταλιστικό)" έδαφος"!

Γράφει ο Βασίλης Νικολόπουλος

Αν η κ.Παπαρήγα ζούσε τον 19^ο αιώνα και οι εργαζόμενοι διεκδικούσαν το 8ωρο θα έλεγε: « ότι η συζήτηση για το 8ωρο είναι αποπροσανατολιστική γιατί το ζήτημα είναι το γκρέμισμα του καπιταλισμού και η οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας που απελευθερώνει στο διηνεκές τον ανθρώπινο χρόνο από τις αλυσίδες της εκμετάλλευσης ».

Αν ζούσε στις αρχές του 20^ου και οι εργαζόμενοι διεκδικούσαν συλλογικές συμβάσεις εργασίας θα σχολίαζε: «ότι οι συλλογικές συμβάσεις είναι ημίμετρα που ανακόπτουν τον αγώνα της ανατροπής των εκμεταλλευτικών σχέσεων,  δημιουργώντας ένα...

"Εχθροπάθεια";;;; Οπως λέμε "δραπετομανία";

Κυριακή, 6 Μαρτίου 2011

"Εχθροπάθεια";;;; Οπως λέμε "δραπετομανία";

 Γράφει ο Βασίλης Νικολόπουλος

Το 1851 ο ιατρος Samuel Cartwright  χρησιμοποίησε  τον όρο «δραπετομανία» προκειμένου να περιγράψει ως ασθένεια τις αλλεπάλληλες απόπειρες δραπέτευσης των μαύρων σκλάβων από τις φυτείες των λευκών στις ΗΠΑ. Ήταν ένας νεολογισμός που ψυχιατρικοποιούσε το πόθο αυτών των ανθρώπων για την ελευθερία προκειμένου  να υπηρετήσει ένα κοινωνικό καθεστώς (εκείνο της δουλοκτησίας).

Σήμερα με τον όρο «εχθροπάθεια» ( που θα πρέπει να νοηθεί ως αναφερόμενος τόσο στην καλλιέργεια όσο και στην εξωτερίκευση αισθημάτων μίσους και αντιπαλότητας, όπως μας λέει ο υπό εκκόλαψη  νόμος Καστανιδη)  ένας άλλος νεολογισμός έρχεται να υπηρετήσει μια πολιτική στόχευση.

Την οικοδόμηση ενός μοντέλου πολυπολιτισμικοτητας για την ελληνική κοινωνία. 

Κάνεις όμως δεν μας εξηγεί ποιο θα είναι αυτό το μοντέλο;

Γιατί βέβαια όλες οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι εκ των πραγμάτων πολυπολιτισμικές, με μεγαλύτερες ή μικρότερες μειονότητες εντός τους,   και καμία μονο-πολιτισμικη κοινωνία δεν έχει καταγράφει ούτε μπόρεσε ποτέ  να υπάρξει (με αποκρουστικότερο και....

Οταν οι (νεοφιλελεύθεροι) νικητές (ξανα)γράφουν την Ιστορία.

Κυριακή, 6 Φεβρουαρίου 2011

Οταν οι (νεοφιλελεύθεροι) νικητές (ξανα)γράφουν την Ιστορία.

 Γράφει ο Βασίλης Νικολόπουλος

Βγήκαν από το Σκαι και μας πληροφόρησαν ότι η έννοια του «έθνους» είναι ένα «κατασκεύασμα».

Απ την άλλη δεν πάει πολύς καιρός που στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο κατατέθηκε ψήφισμα που καταδικάζει τις θεωρίες της «ταξικής πάλης» και την έννοια της «τάξης» ως ανυπόστατα  (μαρξιστικά) «κατασκευάσματα» που διακινούν το μίσος.

Ο νεοφιλελευθερισμός προπαγανδίζει  το δικό του «κατασκεύασμα»: το ανταγωνιστικό άτομο που «μονό» του και  έξω από κάθε συλλογικότητα παλεύει για το κέρδος του(στο πάτο, γιατί στη κορυφή μια χαρά στήνονται τα «καρτέλ» και οι «συγχωνεύσεις»).

Τι σημασία έχουν όλα αυτά τα «κατασκευάσματα»; Μα καθορίζουν παράλληλα και την έννοια της ιδιοκτησίας.

Στο ερώτημα σε ποιον ανήκει αυτός ο κόσμος καθένα απ τα τρία «κατασκευάσματα» δίνει και μια διαφορετική απάντηση.

Ο 19 αιώνας των εθνικών επαναστάσεων τον έδωσε  στα έθνη.

Ο 20 αιώνας των κομμουνιστικών.....

ΕΚΤΑΚΤΟ: Ο μετανάστης είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Τετάρτη, 5 Ιανουαρίου 2011

ΕΚΤΑΚΤΟ: Ο μετανάστης είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Γράφει ο Βασίλης Νικολόπουλος 

Εδώ και χρόνια η ελληνική κοινωνία στέκει με βήμα μετέωρο, προβληματίζεται και αγχώνεται για το "μεταναστευτικό".

Πέρα από τις τεχνοκρατικές και οικονομικές διαστάσεις του θέματος (αριθμός μεταναστών, χρηματοδότηση ένταξης κλπ) όλο αυτό το διάστημα η «σιωπηλή πλειοψηφία» μοιάζει παγιδευμένη μεταξύ σφύρας και άκμονα.

Από τη μια μεριά οι επαγγελματίες του «εθνικοπατριωτισμού» ( έτοιμοι πάντα να υποταχθούν στη Δύση αλλά και να φύγουν με το αλογάκι της φαντασία τους κατακτητές για τα Σούσα και τη καθ υμάς Ανατολή) με προτάσεις για μεγαλεπήβολα «τείχη» και οργισμένα πογκρόμ, να εντάσσουν  τους μετανάστες στη κατηγορία των υπανθρώπων, φορείς μιας σκοταδιστικής αντίληψης που δαιμονοποιεί και απανθρωποποιεί το μετανάστη.

Και από την άλλη οι επαγγελματίες του «προοδευτισμού», των «ανοιχτών συνόρων», της «παγκοσμιοποίησης» και της «πολυπολιτισμικότητας» έτοιμοι να ανυψώσουν το μετανάστη λόγω φτώχειας, κατατρεγμού, προσφυγιάς στην κατηγορία του Αγίου, απανθρωποποιώντας τον...

Μόνο ένα σπασμένο κεφάλι.

Σάββατο, 18 Δεκεμβρίου 2010

Μόνο ένα σπασμένο κεφάλι.

 Γράφει ο Βασίλης Νικολόπουλος

Σπασμένα κεφάλια από ΜΑΤ

Σπασμένα κεφάλια από αυτοκτονίες

Σπασμένα κεφάλια μιας "ξαφνικής" δυστυχίας

Σπασμένα κεφάλια ανασφάλιστων

Σπασμένα κεφάλια ανέργων

Σπασμένα κεφάλια υπαλλήλων

Σπασμένα κεφάλια άστεγων

Σπασμένα κεφάλια διαδηλωτών

Σπασμένα κεφάλια εργαζομένων

Σπασμένα κεφάλια αγροτών

Σπασμένα κεφάλια νεόπτωχων

Σπασμένα κεφάλια απεργών

Σπασμένα κεφάλια.....

Αερα!Αερα! Ντουμανι τα φουμαρα!

Δευτέρα, 28 Ιουνίου 2010

Αερα!Αερα! Ντουμανι τα φουμαρα!

Γράφει ο Βασίλης Νικολόπουλος

Κάθε βράδυ στις 8 ανάβουν οι «φωτιές» της επικοινωνίας. Μην φανταστείτε τίποτα σύγχρονα τηλεπικοινωνιακά συστήματα, κλασικά σήματα καπνού με το παλιό ινδιάνικο τρόπο.

Καταρχήν ο κ. Σαμαράς από το παραγώνι της Νέας Δημοκρατίας ανάβει τη δική του «φωτιά»( για τη σωτηρία του δικομματισμού ρε γαμώτο).

Πετάει πάνω της το προεκλογικό πρόγραμμα λιτότητας, 2-3 κούτσουρα- βαρίδια ξόανα της πολιτικής παραγεμισμένα με χαρτονομίσματα για γρήγορη καύση, και στο τέλος έμπλεος οργής το πολύτομο μνημόνιο των αγορών.

Κορώνει η φωτιά, πυκνώνει το φούμαρο (το γνωστό επί μια εικοσαετία) της «κοινωνικά ευαίσθητης» αντιπολίτευσης που βέβαια «στέκεται στο πλευρό των μη προνομιούχων» κι υψώνει σημαία αντίστασης μέχρι που το πολύχρωμο κι ελπιδοφόρο βαρκάκι της συγκρούεται, ως κυβέρνηση πια, με το παγόβουνο της «δεξιάς» πραγματικότητας, «των θυμωμένων αγορών», «του Μάαστριχτ, των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον», «των απαιτήσεων της ΕΕ», «των υποχρεώσεων μας έναντι των εταίρων», «του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας» στην εξαθλίωση…Έργο δηλ. χιλιοπαιγμένο με πλήθος κομπάρσων-δημαγωγών που αναλαμβάνουν την σωτηρία του .....